Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Σικάγο 1η Μαΐου 1886. Αθήνα 2α Μαΐου 1893

Αγώνας των εργαζομένων για οκτάωρο, για καλύτερες συνθήκες εργασίας, ενάντια σε κάθε είδος εργασιακής δουλείας.
Οι αγώνες συνεχίστηκαν. 1911, 1936 Θεσσαλονίκη. Το αποτέλεσμα ότι θεωρείται πλέον κεκτημένο, ακόμη και συνταγματικά: 8ωρο, ασφάλιση, προστασία της εργασίας. Ή μήπως δεν... υπάρχουν πλέον κεκτημένα;
Το διεθνές σκηνικό της οικονομικής κρίσης, της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, της αυτοματοποίησης, επιδεινούμενο από τις εσωτερικές εξελίξεις τη «φούσκα» του χρηματιστηρίου, την κρίση χρέους, καθιστούν στην πράξη αμφίβολα, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή τα τελευταία 50 χρόνια, τα κεκτημένα αυτά.
Σίγουρα για τις παραπάνω εξελίξεις την κύρια ευθύνη την έχουν οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις που είτε από λαϊκισμό είτε από εγκληματική ευκολία αγνόησαν τα σημάδια των προβλημάτων που διαφαινόντουσαν στον ορίζοντα. Οι αποφάσεις είχαν σαν κριτήρια τη διευκόλυνση των λίγων και των κατευνασμό των πολλών. Τα χρόνια περνούσαν χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι υποθηκεύαμε το μέλλον το δικό μας και κυρίως των επόμενων γενεών.
Σωστά λοιπόν το συνδικαλιστικό κίνημα, κάνει την κριτική του στις κυβερνήσεις του παρελθόντος και στη σημερινή, όσο η τελευταία ακολουθεί το ίδιο μοτίβο στη λήψη αποφάσεων. Στις δύσκολες αυτές περιστάσεις η κοινωνική αδικία, από την όποια κυβέρνηση, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Όμως το συνδικαλιστικό κίνημα, πρέπει να κάνει και την αυτοκριτική του. Πρέπει να δούμε μήπως έστω και άθελα του, το ίδιο έγινε μέρος του προβλήματος. Μήπως ή δεν έκανε τα απαραίτητα για να αποτραπεί η όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, ή όσα έκανε (έστω και ένα μικρό κομμάτι του) στήριξαν έμμεσα άδικες αποφάσεις κυβερνήσεων.
Η αυτοκριτική αυτή είναι απαραίτητη, όχι για να αποδοθούν ευθύνες, αλλά για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα προβλήματα του σήμερα όπως η ανεργία. Να βρούμε νέους και καλύτερους τρόπους να προασπίσουμε τα κεκτημένα των εργαζομένων και τις ανάγκες κοινωνικών ομάδων και συνανθρώπων μας που ζουν πλέον σε συνθήκες αυξανόμενης μιζέριας.
Τέλος, είναι εύκολα να καταλάβει κανείς ότι οι παρούσες δυσχερείς συνθήκες μας θέλουν όλους συνειδητοποιημένους και φυσικά ενωμένους. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν όλοι μαζί. Τα προβλήματα είναι κοινά και είναι μπροστά μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου